Główne czynniki produkcji

Tworząc dobra materialne, osoba działa na przedmioty naturalne, nadaje im pożądany kształt, po którym stają się odpowiednie do zaspokojenia potrzeb. W tym procesie ludziom pomaga wiele różnych elementów i warunków, które mają decydujący wpływ na końcowy wynik. Warunki te dotyczą czynników produkcji.

Pojęcie czynników produkcji

Główne przyczyny działalności produkcyjnej i warunki, w których powstaje produkt ekonomiczny, nazywane są czynnikami produkcyjnymi. W pewnym sensie są one siłami napędowymi produkcji, integralną częścią potencjału produkcyjnego.

W najprostszym przypadku czynniki produkcji są rozumiane jako triada „praca, ziemia, kapitał”, która ucieleśnia siłę roboczą i zasoby naturalne zaangażowane w tworzenie produktu. Ostatnio przedsiębiorczość została nazwana jednym z istotnych czynników. Taka lista nie będzie jednak wyczerpująca.

W marksizmie warunki produkcji obejmują pracę, przedmiot i środki pracy, biorąc pod uwagę czynniki osobowe i materialne. Osobista całość zdolności osoby do pracy obejmuje osobiste. Metodologia marksistowska plasuje materialne środki produkcji w złożonym systemie, w którym szczególne miejsce zajmuje organizacja produkcji i technologii. To ostatnie odnosi się do interakcji między wszystkimi czynnikami produkcji.

Główne czynniki produkcji w teorii marginalnej:

• zasoby naturalne;

• poród

• stolica;

• przedsiębiorczość;

• czynnik naukowy i techniczny.

Czynnik naturalny

Czynnik naturalny ucieleśnia naturalne warunki, w których zachodzą procesy produkcyjne. Jako źródła surowców i energii powszechnie stosowane są substancje, minerały, ziemia, woda, powietrze, flora i fauna. Będąc czynnikiem produkcji, środowisko naturalne pozwala na wykorzystanie zasobów naturalnych, które służą jako surowce do produkcji produktu. Wszelka różnorodność produktów materiałowych wykonywana jest na podstawie takich surowców.

Podstawą energetyczną produkcji jest Ziemia i Słońce. Jednocześnie planeta staje się miejscem produkcji, w którym umieszczane są środki produkcji, w których pracują pracownicy.

Jednym z najbardziej unikalnych zasobów jest obecnie ziemia, ponieważ jej podaż jest ograniczona. Ten rodzaj materialnych warunków produkcji to terytorium, na którym znajdują się zasoby naturalne i minerały. Przydatność zasobu ziemi ocenia się na podstawie jego przydatności do prac rolniczych i reprodukcji biologicznej.

Czynnik naturalny pojawia się w triadzie jako element pasywny. Jednak w trakcie przemian przedmioty przyrody przechodzą do głównych środków produkcji i stopniowo zyskują aktywną rolę. W niektórych modelach ekonomicznych czynników czynnik naturalny jest brany pod uwagę w formie domyślnej, co w żaden sposób nie zmniejsza stopnia jego wpływu na procesy produkcyjne.

Czynnik roboczy

Praca jest prezentowana w wielu czynnikach produkcji jako element mający na celu zainicjowanie procesu produkcyjnego. Ta kategoria reprezentowana jest przez pracowników, którzy są bezpośrednio zaangażowani w tworzenie świadczeń. Jednocześnie pojęcie „pracy” obejmuje różnorodną liczbę działań, które kierują produkcją i towarzyszą jej na wszystkich etapach. Praca polega na bezpośrednim uczestnictwie człowieka w transformacji zasobów (energii, materii, informacji). Ludzie biorą udział w procesie produkcyjnym poprzez wysiłek fizyczny i umysłowy. Wszyscy jego uczestnicy wnoszą swoją pracę do procesu produkcyjnego, każda forma pracy ostatecznie wpływa na wynik.

W modelach makroekonomicznych, które wykorzystują podejście oparte na zasobach, biorąc pod uwagę główne czynniki produkcji, często nie jest to praca jako taka, ale zasoby pracy, to znaczy pełnosprawna populacja lub całkowita liczba osób zaangażowanych w działalność produkcyjną. Ważne jest, aby zrozumieć, że czynnik siły roboczej przejawia się między innymi w jakości pracy, w jej skuteczności, w zwrocie siły roboczej.

Praca jest najważniejszą kategorią ekonomiczną, ponieważ jej koszty determinują skuteczność ustalonej organizacji produkcji. Poprzez aktywność zawodową osoba aktywnie wpływa na temat pracy. Intensywność procesu pracy wpływa na złożoność i ilość czasu poświęconego na wytwarzanie produktu. Dane te ujawniają problemy, przed którymi stoi produkcja.

Ilość pracy determinuje inne kategorie ekonomiczne - bezrobocie i zatrudnienie. Struktura siły roboczej obejmuje wszystkie osoby, które w taki czy inny sposób biorą udział w produkcji zgodnie ze swoimi umiejętnościami pracy. Ludzka działalność ma osobliwość: praca powstaje z biegiem lat, wymaga ciągłej odnowy. Aby praca była udana, pracownik musi zachować przydatne umiejętności i zawsze być w dobrej formie fizycznej.

Kapitał jako czynnik produkcji

Pod kapitałem rozumiemy środki produkcji, które są zaangażowane i bezpośrednio zaangażowane w wytwarzanie produktu gospodarczego. Kapitał może pojawiać się w działalności produkcyjnej w wielu różnych formach; inne mogą być sposoby rozliczania tego. Jeśli praca ludzka stwarza jedynie warunki produkcji, kapitał staje się celem, celem i sposobem istnienia działalności produkcyjnej. Dlatego kapitał mający znaczenie jest często stawiany ponad pracę.

Czynnik ten wyraża się zarówno w kapitale fizycznym, jak i pieniężnym. Kapitał fizyczny jest głównym środkiem produkcji. Kapitał obrotowy staje się również najważniejszym zasobem materialnym i źródłem działalności do produkcji produktu gospodarczego. W długim okresie czynnik obejmuje inwestycje.

Krótko mówiąc, kapitał odnosi się do każdego rodzaju nieruchomości wykorzystywanych do zysku. W tym celu od momentu pojawienia się społeczeństwa przemysłowego szeroko stosuje się w nim inwestycje (inwestycje kapitałowe) skierowane na produkcję. W swojej materialnej formie zainwestowane środki są przekształcane w środki trwałe i stają się czynnikami w procesie produkcyjnym.

Według niektórych ekonomistów, po kapitale pracy zajmuje drugie miejsce wśród innych warunków sukcesu działalności gospodarczej. Ostatnio kapitał ludzki jest coraz częściej alokowany, w tym wiedza, umiejętności i doświadczenie zawodowe, które posiada w nim pracownik. Inni badacze nie uważają za stosowne wprowadzenia takiej kategorii, ponieważ jej treść jest w dużej mierze objęta czynnikiem roboczym.

Przedsiębiorczość jako czynnik produkcji

Działalność i inicjatywa przedsiębiorcza korzystnie wpływają na wyniki działalności produkcyjnej. Trudność polega na oszacowaniu wpływu tego czynnika. Mierzenie takiego efektu jest niezwykle trudne. Dlatego czynnik ten ocenia się z reguły wyłącznie pod względem jakości. Wartość działalności przedsiębiorczej polega na tym, że zwiększa ona i zwiększa zwrot czynnika pracy.

Zdolność przedsiębiorcza polega na zdolności łączenia wszystkich czynników produkcji w celu stworzenia produktu o maksymalnej wydajności. Bycie przedsiębiorcą oznacza:

• być w stanie podejmować decyzje;

• podejmować uzasadnione ryzyko;

• być w stanie zorganizować pracowników do wykonania zadań.

Główne czynniki produkcji i rodzaje dochodów

Każdy z dominujących czynników produkcji tworzy określony rodzaj dochodu:

• praca odpowiada wynagrodzeniom;

• dzierżawa ziemi;

• kapitał własny - odsetki;

• Przedsiębiorczość - zysk.