Liniowa struktura zarządzania: zalety i wady

Liniowa struktura zarządzania jest jedną z najprostszych struktur organizacyjnych, w której poziomy podporządkowania można rozpatrywać w formie piramidy: od najwyższych władz i najniższego poziomu.

Pojęcie liniowej struktury sterowania

Struktura liniowa jest również nazywana funkcjonalną i jest częścią struktur mechanistycznych. Ta grupa struktur różni się od innych tym, że podporządkowanie jest w niej wysoce rozwinięte, praca opiera się na ścisłym podporządkowaniu. Aby to ułatwić, istnieją specjalne kody i opisy stanowisk.

W przeciętnej firmie, zbudowanej na tej zasadzie, istnieją następujące poziomy podziału: kierownictwo wyższego szczebla, któremu podporządkowani są dyrektorzy generalni odpowiedzialni za działy wraz z innymi pracownikami. W zależności od wielkości firmy może być ich więcej.

Zalety liniowej struktury sterowania

Liniowa struktura zarządzania jest bardzo wygodna zgodnie z ogólnymi zasadami zarządzania sformułowanymi przez M. Mescona.

1. Podział pracy. Każdy pracownik ma swoją specjalizację i zadania, zgodnie z nią.

2. Łańcuch poleceń lub łańcuch skalarny. Główną zasadą, według której przeprowadza się sterowanie liniowe, jest poziom od najwyższego do najniższego.

3. Zarządzanie jednoosobowe - każdy podwładny ma jednego lidera. Jeśli pracownik popełni błąd, może go ukarać jedynie kierownik stojący nad nim. Tylko on może ustawiać dla niego zadania i żądać za nie raportu. Najwyższe kierownictwo ma prawo zapytać o wyniki pracy z menedżerem, który jest mu bezpośrednio podporządkowany. To pozwala szybko rozwiązać problemy na każdym poziomie.

4. Tempo sterowalności. W oświadczeniu jednego menedżera nie powinno być więcej niż 4-5 osób. Jest to konieczne dla lepszej interakcji między nimi.

5. Hierarchia celów. Cele są zlokalizowane na trzech poziomach: organizacyjnym, grupowym i osobistym.

6. Jedność kierunku. Każdy dział organizacji odpowiada za swoje funkcje, ale ich cele i zadania powinny być powiązane z funkcjami innych działów i powinny być ukierunkowane na korzyści całej firmy.

Dwie inne zasady charakterystyczne dla liniowej struktury zarządzania: kontrola i delegowanie uprawnień. Pozostają w bezpośredniej korelacji z zasadą jedności dowodzenia. Kierownik musi sprawować kontrolę nad swoimi podwładnymi na wszystkich etapach ich działalności.

Przekazanie uprawnień polega na przeniesieniu części zasobów, funkcji i odpowiedzialności za wykonanie na podwładnego.