Metoda rozkładu: cele, procesy, struktura i typy

Metoda dekompozycji jest sposobem na uproszczenie rozwiązywania problemów dowolnego rodzaju, w oparciu o ich szczegółową analizę i kruszenie procesu na kilka etapów. Najczęściej metodę tę stosuje się w analityce, ekonomii, matematyce i podczas prowadzenia jakichkolwiek badań.

Metoda rozkładu opiera się na logice i analizie dostępnych danych. Takie podejście do rozwiązywania ustalonych zadań pozwala nadążać za współczesnym tempem życia, robić interesy, a nawet rozwiązywać zwykłe problemy życiowe - rodzinne, budżetowe, psychologiczne. Co więcej, technika jest stosowana nawet przez tych, którzy nie są zaznajomieni z jej podstawami i wcale nie podejrzewają jej istnienia, to znaczy na poziomie podświadomości. Budując taktykę zachowań z kolegami lub krewnymi, pomagając dziecku w wykonaniu trudnej pracy domowej, biorąc pod uwagę harmonogram dnia i jego przyszłość jako całość, stosujemy metodę rozkładu w jednym z jej przejawów.

Co to jest metoda rozkładu?

Mówiąc prościej, rozkład polega na podziale pojedynczego zadania na mniejsze i ich spójnym rozwiązaniu w celu uzyskania odpowiedzi na pytanie lub osiągnięcia określonego, ostatecznego celu. Technika jest tak prosta i prosta, jak to możliwe, nie wymaga pewnych umiejętności w określonej dziedzinie i może być wykorzystana do osiągnięcia celu, nawet jeśli wiedza i doświadczenie są minimalne.

Napisano wiele prac naukowych na temat metody rozkładu, określono jej główne etapy, zasady i obszary zastosowania. W niektórych obszarach technika jest prosta, wykonywana w 2-3 etapach, aw niektórych może zająć dużo czasu i iść krok po kroku, a całe grupy specjalistów i pracowników uczestniczą w tym procesie.

Proces rozkładu pozwala uprościć coś bez naruszania jego integralności. Rozdzielenie czynności lub zadań nie wpływa na znaczenie uzyskanych komponentów, ale znacznie ułatwia, a czasem skraca czas potrzebny na wdrożenie planu. Liczba systemów do osiągnięcia celu (poziomów) zależy od kierunku działania, zakresu metody, poziomu wiedzy osoby, która rozwiązuje problem.

Pomimo tego, że metoda ta była stosowana od czasów starożytnych, została opisana, ustrukturyzowana i przedstawiona szczegółowo w formie pracy naukowej dopiero w 1960 r. Przez Amerykanów Danzinga i Wulfa. Opracowali algorytmy metody, podstawowe zasady i kolumny generacji metody.

Zasady i struktura rozkładu

Aby osiągnąć maksymalny efekt zastosowania technik rozkładu, proces należy przeprowadzić zgodnie z pewnymi zasadami (zasadami):

• struktura zadania lub celu powinna opierać się na prostocie ich analizy na etapy,

• podzadania powinny być zdefiniowane tak, aby były jak najbardziej jasne dla tych, którzy je rozwiążą,

• po utworzeniu pierwszej podstrukturalnej linii zadań drugorzędnych realizator zadania (który ją rozwiązuje) określa potrzebę dalszej analizy celu - czy potrzebny jest jeszcze jeden etap.

W trakcie analizy ustalonego celu dla etapowych etapów poszukiwania optymalnego rozwiązania mogą pojawić się sprzeczności dotyczące logiki i jedności zbudowanego systemu. Można je również podzielić na kilka kroków, aby wyeliminować błąd w rozwiązaniu problemu. Takie podejście pomaga nie tylko w znalezieniu właściwej odpowiedzi, ale także w określeniu ścieżki rozwoju biznesu, poszukiwaniu ścieżek badawczych i głównych rozwiązań optymalizujących problemy gospodarcze, społeczne i psychologiczne.

Struktura metody dekompozycji polega na zasadzie jej działania. Najnowszy (niższy) poziom jest poziomem początkowym i od tego momentu rozpoczyna się poszukiwanie rozwiązania. Kroki są wykonywane sekwencyjnie, ściśle według skonstruowanego schematu, a z reguły proces osiągnięcia celu nie zajmuje dużo czasu. Ponadto rozkład jest najbardziej skuteczny w pracy zespołowej, gdy każdy z uczestników jest zaangażowany w określone zadanie.

Cele i rodzaje rozkładu

Najczęściej metoda rozkładu we współczesnym świecie jest stosowana w biznesie, a ściślej - w zarządzaniu, nauce zarządzania, administracji, przywództwa, optymalizacji wszystkich procesów produkcyjnych i handlowych. Ta metoda systematycznej analizy danych ma miejsce

• funkcjonalny

• strukturalny

• obiekt

W przypadku rozkładu funkcjonalnego na pierwszym etapie opracowywany jest pewien algorytm działań, na podstawie którego dostosowywany jest schemat danych. Ta metoda jest optymalna w sytuacjach, gdy dane nie są uporządkowane, nie są podzielone na typy i podgatunki.

W przypadku rozkładu strukturalnego zadanie dzieli się na proste, z których powstaje plan poszukiwania rozwiązania. Podzadania ułożone są w hierarchicznej tabeli, gdzie najprostsze z nich pod względem rozwiązania zajmują pierwsze miejsce. Niektóre mogą być oferowane jako alternatywy - wyszukiwanie i dodawanie informacji, wprowadzanie nowych danych w celu optymalizacji procesu.

Podczas rozkładu obiektu proces jest dzielony na obszary tematyczne, które są elementami funkcjonalnymi, które wymieniają pewne dane (informacje). Każdy z wybranych obiektów ma określone cechy, odpowiada za transfer lub zbieranie tego samego rodzaju informacji. Stan obiektów z tego rodzaju rozkładem nazywa się zachowaniem, na podstawie którego podejmuje się jedną lub drugą decyzję o dalszych działaniach, określa się ścieżkę do celu.

Funkcje strukturyzacji procesu rozkładu

Każdy z tych rodzajów technik rozkładu opiera się na strukturyzacji. Podczas tworzenia planu wyszukiwania odpowiedniego rozwiązania dla określonego zadania zaleca się przestrzeganie zasad:

• ścisłe przestrzeganie systemu poziomów - gdy niższy poziom poddaje się tylko temu, co jest powyżej, i ma niewiele logicznych powiązań z tymi, które są wyższe,

• podział jednego zadania na kilka podzadań jest wykonywany zgodnie z tymi samymi cechami, a jeśli jedna z niższych struktur ma inne cechy, należy ją również podzielić na kilka,

• wszystkie utworzone podsystemy realizują jeden cel - stanowią w 100% część głównego zadania, a podsekcje w ujęciu procentowym powinny być ich sumą,

• głębokość (liczba poziomów struktury) jest określana na początkowym etapie, kompilowana jest struktura hierarchiczna, liczba poziomów, dzięki czemu ich liczba pozwala na jednoczesne wizualne pokrycie całego systemu.

W metodzie dekompozycji czasami stosuje się terminy, które nie są charakterystyczne dla logiki i analizy, na przykład drzewo celów i problemów, podobne w strukturze do drzewa genealogicznego. Ta metoda strukturyzacji umożliwia kompaktowe formułowanie zadań i podzadań, zapisywanie wszystkich poziomów w jednej płaszczyźnie i ułatwianie ich wizualizacji. Na początkowym etapie powstaje drzewo problemów, a po jego analizie powstaje drzewo celów. W rezultacie struktura zostaje zachowana, a każde podzadanie znajduje swoje rozwiązanie.