Universal Transmission Document (UPD): zasady wypełniania, aplikacja

Uniwersalny dokument przelewu (UPD) został opracowany przez służby podatkowe w celu wykluczenia z obiegu dokumentów powielających się i rozciągających, komplikujących proces partnerstwa, sprawozdawczości podatkowej.

Universal Transmission Document (UPD) został opracowany w 2011 r., Ale był aktywnie wykorzystywany dopiero w 2013 r., Kiedy weszła w życie ustawa federalna nr 412. Reguluje ona stosunki między partnerami biznesowymi, osobami prawnymi i usługami podatkowymi. Początkowo dokument miał status pojedynczej przesyłki, tzn. Mógł zastąpić fakturę, ale do końca 2013 r. Federalna Służba Podatkowa zaproponowała projekt dotyczący możliwości wykorzystania UDM jako zgłoszenia do prezentacji w służbie podatkowej. Dozwolone jest formułowanie i wysyłanie DLC zarówno w formie pisemnej, jak i elektronicznej.

Co to jest UPD?

Formularz UPD został zaprojektowany w taki sposób, aby umożliwić jednoczesne wprowadzanie danych dwóch dokumentów, bez utraty pozycji i informacji. UPD jest wyposażony w funkcje głównego dokumentu księgowego i zawiera szczegóły faktury. Opiera się na formularzu faktury, uzupełnionym o pozycje z DPU (pierwotny dokument księgowy). Formularz jest zatwierdzony specjalną rezolucją nr 1137 rządu Federacji Rosyjskiej. Według niego UPD zawiera:

• dane (elementy) wprowadzone na fakturze za towary,

• sekcje i kolumny listu przewozowego

• przedmioty i przedmioty z faktury za zwolnienie towarów,

• pełny akt przyjęcia lub transferu środków.

UPD jest regularnie dostosowywany, wprowadza się do niego zmiany, odpowiadające zmianom w praktyce i zasadom prowadzenia działalności gospodarczej, sprawozdawczości. Urzędnicy tworzący DLC są zobowiązani do monitorowania jego zmian i ścisłego ich przestrzegania. Najnowsze korekty pochodzą z lipca i października 2017 r. I obejmują wprowadzenie identyfikatorów umowy (umowy, umowy), dodanie kolumny odzwierciedlającej kod produktu, zgłoszenie celne. Wprowadzone zmiany są rejestrowane jako uzupełnienie uchwały lub uchwały niezależnej. Te ostatnie to rezolucje nr 625 i 981 rządu Federacji Rosyjskiej.

Cel i główne funkcje dokumentu

UPD może być wykorzystywany zgodnie z jego przeznaczeniem - do przekazywania towarów (wartości) lub raportowania - i dużych firm dowolnego rodzaju oraz prywatnych, indywidualnych przedsiębiorców, niezależnie od trybu, w jakim są opodatkowani. Nawet ci, którzy z jakiegokolwiek powodu są zwolnieni z podatku VAT, mogą użyć UPD jako dokumentu podstawowego w następujących przypadkach:

• przy dostawach i pracach kontraktowych,

• świadczone i odbierane usługi rejestrowania,

• wypełnianie transakcji przeniesienia własności dowolnego rodzaju nieruchomości,

• rozważając operacje i usługi mediacyjne.

Przepisy przewidują i zezwalają na użycie TCD w 2 przypadkach (opcje) - jako faktury i dokumentu ustalającego przeniesienie czegoś, tylko jako dokument odzwierciedlający przepływ wartości.

Jeśli praktykowany jest drugi status korzystania z UPD, nie trzeba w nim podawać danych faktury, ponieważ jest to tylko potwierdzenie przeniesienia aktywów. W razie potrzeby fakturę można wystawić w osobnej formie, w formie załącznika do wyciągu z rachunku.

Wybrane formy i rodzaj rejestracji UPD (papierowej lub elektronicznej) są koniecznie odzwierciedlone w dokumentach w polityce rachunkowej i podatkowej przedsiębiorstwa.

Kiedy i komu mogę korzystać z UPD

Pełna lista przypadków, w których uniwersalny dokument przelewu może być wykorzystany, jest opublikowana w oficjalnym piśmie rosyjskiej służby podatkowej z października 2013 r. Na przykład lista aplikacji ekonomicznych obejmowała:

• niezwiązany z transportem transport towarów lub kosztowności bezpośrednio do nabywcy lub jego upoważnionego przedstawiciela,

• wysyłka towaru wraz z późniejszym transportem i przekazaniem nabywcy,

• utrwalenie wykonanej pracy i dostarczenie przedmiotu do klienta,

• przeniesienie własności ruchomości i nieruchomości,

• przekazywanie wartości (towarów) na podstawie umowy prowizji lub umowy agencyjnej.

Pismo służby podatkowej ze stycznia 2014 r. Zatwierdziło dodatkowe możliwości i funkcje UPD - brak ograniczeń zakresu dokumentu, możliwość ustalenia operacji z nim, nie tylko z rosyjskimi, ale także z zagranicznymi kontrahentami, którzy nie mają terytorialnego odniesienia (rejestracji) na terytorium Federacji Rosyjskiej. Oznacza to, że podatnicy i agenci handlowi, księgowi mają prawo dodawać dodatkowe dokumenty do dokumentu, niezbędne do zarejestrowania wszystkich niuansów transakcji, szczegółów i danych, stosować formularz w celu odzwierciedlenia operacji z partnerami zagranicznymi.

Zasady wypełniania dokumentu

Zanim zaczniesz wypełniać DCD, musisz przypisać mu status 1 lub 2. Ten atrybut ma charakter informacyjny i. w rzeczywistości określa reguły, według których dokument jest tworzony. UPD o statusie 1 jest zarówno fakturą, jak i aktem (dokument przeniesienia), które są koniecznie ponumerowane. UPD z wymaganym dokumentem 2 - przelewowym (pierwotnym), w którym nie jest konieczne wypełnianie kolumn charakterystycznych tylko dla faktury. Są one również ponumerowane zgodnie z kolejnością opracowanych aktów pierwotnych.

Specjaliści z przedsiębiorstw mogą pobrać próbki wypełnienia UPD obu statusów na oficjalnej stronie Federalnej Służby Podatkowej lub w lokalnym biurze instytucji. Ponadto w tematycznych internetowych zasobach rachunkowych lub podatkowych znajdują się szczegółowe instrukcje dotyczące wypełniania DLC, które obejmują:

• zasady określania statusu

• stanowisko osoby upoważnionej do sporządzenia i potwierdzenia dokumentu,

• procedura wyświetlania towarów lub usług,

• dane dotyczące produktu, które należy wskazać, wykaz dokumentów na nim i ich rodzaj,

• zasady określania podmiotu gospodarczego w UPD,

• specyfika wyświetlania danych o uczestnikach transakcji, wcześniej podpisane umowy między nimi.

Skompilowane dokumenty, niezależnie od statusu, są rejestrowane lub powielane w dokumentach biznesowych i księgowych przedsiębiorstwa.

Korekta błędów w UPD

Podczas kompilowania dowolnego dokumentu, w tym UPD, nie można wprowadzić wszystkich danych lub popełnić błędy. Federalna Służba Podatkowa udziela zaleceń nie tylko na temat zasad zgłaszania tego typu, ale także na temat sposobu korygowania błędów lub eliminowania niedociągnięć.

Procedura wprowadzania zmian zależy od statusu dokumentu:

• błąd w koszcie pozycji (towarów) - tworzony jest nowy dokument, z zachowaniem oryginalnego numeru, datę zmiany wpisuje się w odpowiednim wierszu (1a),

• błąd w szczegółach nadawcy lub odbiorcy towarów, numerów dokumentów płatniczych lub danych celnych - wypełnienie nowego formularza z zachowaniem oryginalnego numeru, podanie dokładnych danych,

• błąd w oryginalnym dokumencie bez wpływu na fakturę - skreślić jedną linię, aby odczytać dane źródłowe i wskazać nową kwotę (koszt) na górze) oznaczoną jako „stała i podpisana,

• jeśli jedna ze wskazanych operacji (stan UPD 2) jest zwolniona z podatku - popraw oryginalną wersję i wystaw fakturę jako dodatek.

Korekty nie wymagają przygotowania nowej UPD i włączenia jej do dokumentów księgowych przedsiębiorstwa.